يكي ازافسران زمان قاجاريه براي وصول ماليات ازشيراز عازم خورموج مركز شهرستان دشتي مي شود وبه قلعه محمدخان دشتي وارد مي گردد . با محمدخان ملاقات مي كند اما گويا ملاقات زياد دوستانه نيست . پيش ازاينكه ماليات رامطالبه كند وبا شناختي كه ازمحمدخان داشته ومي دانسته كه داراي طبع شاعري است به اومي گويد : شنيده ام توشاعري من يك بيت شعررا مي خوانم ومي خواهم كه بيت دوم راهم وزن وهم قافيه شعرمن توبگي اگرموفق شوي مقداري ازماليات رابه تو مي بخشم به شرطي كه شعرت درحد شعرمن باشد وگرنه ماليات بيشتري ازت مي گيرم . هرچند كه شنيده ام شاعراي ديگري نيز دراين منطقه حضوردارند وتومي توني آنها را نيز بجاي خودت دراين مناظره دعوت كني .
محمدخان كه به موفقيت خودچندان اطمينان واعتمادي نداشته وازسويي هم نمي خواسته كه دست به قمار نامعلوم وبدفرجامي بزند شرط راقبول مي كند فايز وملاحسن كبگاني راكه دراين زمينه اطمينان بخش بوده اند به قلعه خورموج جهت مناظره دعوت مي كند .
مجلسي گسترده مي آرايند وتمام بزرگان وعلماي منطقه رابه قضاوت دعوت مي كنند . كسي راياراي سخن گفتن نيست .دلها درسينه مي تپد ودست دعا به سوي آسمان بلند است .به نظرآنان پيروزي فايز وكبگاني برافسر قاجاريه پيروزي حق است برباطل وزور .
فايزكه آثاركهولت وپيري درچهره اش هويدا بوده وارد مجلس مي شود همه به احترام فايزبلند مي شوند بجز افسرقاجاريه كه با كبروغرور برمسندتكيه زده بود . محمد خان فايز رابه افسرقاجاريه معرفي واورا دركنارخود جا مي دهد .افسرقاجاريه با نگاهي متكبرانه فايز راورانداز وبا حالت تمخسر محمدخان راخطاب مي كند كه كسي رابهتراز اين پيرمرد پيدا نكردي وي كه دارد مي ميرد چگونه مي تواند دراين مناظره شركت كند .
فايز كه تا ان لحظه سكوت نموده بود ازهتاكي وبي ادبي افسرقاجاريه
ناراحت شده واورا خطاب وفي البدايه چنين مي سرايد :
تويي كبك ودراين جانا منم بـــــــــــــاز ولي بازمرا افتاد ز
پــــــــــــــــــرواز
توفايز ديده اي درسن پيــــــــــــــــــري نديدي كز جوانان بود ممتــــــــــاز
كه ناگهان صداي تكبير ازمجلس محمدخان بلند مي شود .افسرقاجاريه كه ازحاضرجوابي وفي البداهه سرايي فايز درشگفت وحيران مانده بود بناچار به احترام فايز ازجا بلند شده ومجلس رسميت پيدا مي كند . همه نگاهها به افسرقاجاريه وكبگاني وفايز دوخته شده است .وهمه منتظر اين مناظره هستند .
محمد خان كه حالت اضطراب واسترس درچهره اش موج مي زند نگاهي به فايز مي اندازد وفايز با اشاره چشم به او مي فهماند كه نگران نباشد .
افسرقاجاريه با تكبر وغرور شروع به خواندن اين بيت شعر مي كند :
خواهي كه زني برهم جمعيت دلهـــــارا يك سلسله موبگشا صد سلسله برهم زن
گفتن بيت دوم به عهده كبگاني واگذار مي شود كه وي چنين مي سرايد :
خواهي كه نمايد گم برنا ره ميخــانـــه بربخش مي لبها صد ميكــــده برهم زن
و فايز بيت سوم راشروع مي كند :
خواهي كه شودكشته ازهرطرفي صدفوج هان اين دوصف مژگان يك مرتبه برهم زن
درپايان افسر قاجاريه شكست راپذيرفته وازماليات دشتي صرفه نظر مي كند .
نظرات شما عزیزان:
تبادل
لینک هوشمند